Opublikowano dokument wnoszący spore zmiany do rodzaju Orthochirus Karsch, 1891. Przeanalizowany został status dwóch gatunków, które ostatnimi laty były tematem kilku publikacji:

• Orthochirus aristidis (Simon, 1882),
• Orthochirus innesi Simon, 1910.

Przez długi czas były to jedyne gatunki z tego rodzaju odnotowane w Afryce. Dokonany został dokładny opis obu gatunków, załączono ilustrację, oraz ustalono miejsce występowania.

Dokonano również deskrypcji trzech gatunków z Algierii, Maroko oraz Mauretanii:

• Orthochirus tassili,
• Orthochirus cloudsleythompsoni,
• Orthochirus atarensis.

Orthochirus aristidis (Simon, 1882)

Status tego gatunku poruszany był w kilku publikacjach. Poprzez brak materiału typowego, jego pozycja taksonomiczna pozostawała niejasna. W opisywanym dokumencie wyznaczont został lektotyp oraz paralektotypy. Występowanie zostało potwierdzone dla południowego Egipt, Sudany, Dżibuti, prawdopodobnie spotkać go można również w Etiopii. Obie płcie osiągają około 30 mm. Ubarwienie od ciemnobrązowego po czarne. Ilość zębów na pektynach: 16-18 u samców, 13-16 u samic.

Orthochirus innesi Simon, 1910

Osiąga około 28 mm. Ubarwienie od czerwono-żółtego po czerwono-czarne. Samce posiadają 17-19 zęby na pektynach, samice 15-16. Występuje w Egipcie, możliwe że również na północy Libii, Algierii oraz Tunezji. Część doniesień z południowych części Sahary uznano za błędne. Obecność na Bliskim Wschodzie również najprawdopodobniej powinna zostać odrzucona. Populacja z Hoggar oraz gór Tasili (południe Algierii), uznawana wcześniej za ten gatunek, została opisana jako O. tassili.

Orthochirus tassili Lourenço & Leguin, 2011

Nazwa gatunkowa odnosi się do miejsca w którym przedstawiciele gatunku zostały odłowione - Tasili Wan Ahdżar. Jest najprawdopodobniej endemiczny do tych okolic. Samce osiągają 25,1 mm, samice 23,7 mm. Ubarwienie ciemno-czerwono-brązowe do czarnego. Ilość zębów na pektynach u samców wynosi 18, u samic 15-16.

Orthochirus cloudsleythompsoni Lourenço & Leguin, 2011

Nazwa gatunkowa nadana ku czci profesora Johna L. Cloudsley-Thompson na jego 90 urodziny, za ogromny, ponad 60-letni wkład w arachnologię. Opisano na podstawie samca długości 24 mm. Ubarwienie od żółtego po czerwono-żółte. Ilość zębów na pektynach to 24-25 u samców. Jedyne znane występowania to teren odłowu - Maroko.

Orthochirus atarensis Lourenço & Leguin, 2011

Nazwa gatunkowa wywodzi się od miejsca w którym gatunek ten został odłowiony - Atar, Mauretania. Samce osiągają 21 mm, samice 23 mm. Ogólne ubarwienie brązowo-żółte do ciemnobrązowego. Samce posiadają 17-18 zębów na pektynach, samice 15-16. Znany jedynie z występowania w miejscach odłowu typowych osobników.

Do dokumentu załączony został klucz do Afrykańskich Orthochirus spp., mapa występowania, oraz zdjęcia środowiska naturalnego.

Bibliografia

• Lourenço, W. R. & E.-A. Leguin. 2011. Further considerations on the species of the genus Orthochirus Karsch, 1891 from Africa, with description of three new species (Scorpiones: Buthidae). Euscorpius, 123: 1−19.