M. eupeus (C.L. Koch, 1839) występuje w krainie palearktycznej od wschodniej Anatolii po Chiny. W obrębie tego gatunku wyróżnionych zostałob 14 podgatunków, z czego 5-9 z nich przypisywano do Iranu. Jako że część deskrypcji było niejasna, oparta na różnicach w ubarwieniu czy innych powierzchownych cechach, kilku taksonomów proponowało pełną rewizję całego gatunku. W ostatnio przeprowadzonych badaniach przyjrzano się 180 osobnikom odłowionych w Iranie, z następujących podgatunków:

• M. e. eupeus (północny zachód kraju),
• M. e. philippovitschi (północ),
• M. e. thersites (północny wschód),
• M. e. afghanus (wschód),
• M. e. kirmanensis (południowy wschód),
• M. e. phillipsi (południowy zachód).

Różnice między M. e. phillipsi, a innymi podgatunkami okazały się być na tyle wyraźne, że zdecydowano się wydzielić ten takson jako osobny gatunek: M. phillipsi.

Samce z obu gatunków są mniejsze od samic, posiadają więcej zębów na pektynach (które są dłuższe) - 22-29, u samic natomiast jest ich 15-22. Również długość oraz szerokość segmentów metasomy jest większa w przypadku samców.

M. eupeus (C.L. Koch, 1839)

Różnice między podgatunkami widoczne są w ubarwieniu, granulacji, stopniu rozwinięcia carinea na metasomie oraz w ilości zębów na pektynach.

Jest to średniej wielkości gatunek, którego długość waha się od 34 do 57 mm. Posiada 8 carinae na IV segmencie metasomy, dzięki czemu łatwo może być odróżniony od M. gibbosus, który posiada ich 10. Od M. caucasicus różni się ilością rzędów granulacji na ruchomym palcu pedipalpów (10-11 dla M.e oraz 12-13 dla M.c) oraz ukształtowaniem jej na prosomie w kształt bardziej przypominający lirę. M. vesiculatus natomiast odróżnimy po jego grubszym telsonie oraz krótszym kolcu jadowym.

Całkowita długość wynosi 37-61 mm. Odróżnić go możemy od wcześniej opisywanego gatunku dzięki następującym cechom:

• węższe segmenty metasomy,
• krótki kolec jadowy,
• metasoma z dużą ilością włosków,
• różnice w granulacji prosomy, femurów pedipalpów, patelli, segmentór II, III i V metasomy - szczegółowo opisane w publikacji.

Dalsze badania również skutkować mogą wyodrębnieniem pewnych gatunków z M. eupeus.

Bibliografia

• Mirshamsi, O. & Sari, A. & Elahi, E. & Hosseinie, S. 2011. Mesobuthus eupeus (Scorpiones: Buthidae) from Iran: A polytypic species complex. Zootaxa. 2011(2929):1-21.