Pomysły zastosowania różnych składników jadu skorpionów w medycynie pojawiają się stosunkowo często. Spośród bardziej obiecujących rezultatów wymienić można badania nad lekami na padaczkę, reumatyzm, impotencję czy nawet nowotwory. Wiele peptydów występujących w przeróżnych zwierzętach oraz roślinach mają zdolność zabijania bakterii, grzybów czy pasożytów.

Aktualnie stwierdzono, że jad skorpiona pomóc może w walce z odpornymi na dzisiejsze leki bakteriami, w tym MRSA. Jest to bardzo niebezpieczny szczep gronkowca, odpowiedzialny za 64% zakażeń w amerykańskich szpitalach w roku 2003. Peptyd uzyskano z jadu Mesobuthus martensii, a następnie zmodyfikowano celem wzmocnienia jego antybakteryjności. Uśmiercił on Staphylococcus aureus (wspomniany wcześniej gronkowiec złocisty) oraz Escherichia coli (pałeczka okrężnicy).

Infekcja skóry, jaką wywołano u myszy, została uleczona po 4 dniach od zastosowania omawianego peptydu. U nieleczonej grupy próbnej natomiast infekcja postępowała, powodując coraz to większe uszkodzenia skóry. Wysoka toksyczność jadu, oprócz zamierzonego oddziaływania na bakterie, wpływa również na krwinki leczonego zwierzęcia. Po modyfikacji peptydu problem ten jednak udało się ograniczyć.

Uczeni twierdzą, że dalsze modyfikacje tego peptydu sprawić mogę, że będzie on skuteczny w walce z szeroką gamą bakterii, również tych szkodliwych dla ludzi. Powodem tej właściwości jest najprawdopodobniej fakt niezdolności skorpionów do używania lodówek. Po uśmierceniu ofiary jadem, dzięki badanej cesze, pozostaje ona przez dłuższy czas wolna od bakterii.

Bibliografia

• Cao L, Dai C, Li Z, Fan Z, Song Y, et al. 2012 Antibacterial Activity and Mechanism of a Scorpion Venom Peptide Derivative In Vitro and In Vivo. PLoS ONE 7(7): e40135. doi:10.1371/journal.pone.0040135