Bazy wojskowe w Afganistanie swego czasu nieustannie zwiększały swój obszar. Przybywało infrastruktury, a także ludzi. Na przestrzeni lat 2004-2007 baza Ghazni z niewielkiej osady ewoluowała w średniej wielkości wioskę, zwiększając zajmowany teren 50-krotnie, a ilość mieszkańców 20-krotnie. W roku 2010, kiedy dane te zostały zbierane, baza mieściła 1000 polskich i amerykańskich żołnierzy.

Teren zajmowany przez wojsko na pierwszy rzut oka wydaje się idealnym siedliskiem dla skorpionów, zwłaszcza Mesobuthus spp., których populacja odnotowywana była w okolicy. U podstawy gór Hindukusz występują takie gatunki jak M. caucasicus, M. eupeus oraz Hottentotta sp.

Jednakże na terenie samej bazy, od 2007 do 2009, kiedy to prowadzono badania, nie znaleziono żadnego skorpiona. Mimo braku konkretnych doniesień z okresu przed utworzeniem bazy, biorąc pod uwagę występowanie na pobliskich terenach oraz zgodność warunków, podejrzewa się, że spotkać je można było również na terenie zajmowanym aktualnie przez wojsko. Dopiero tworzenie żwirowych dróg stanowić mogło impuls do przymusowego wysiedlenia. Żwir pokrywa około 80% tego terenu, średnio ma 5 cm głębokości. Jest więc przeszkodą nie do pokonania.

Badania nad wpływem urbanizacji na populacje skorpionów są prowadzone rzadko. Sugerowano jednak, że przez rozwój infrastruktury, zwiększać się może również liczba mikrosiedlisk odpowiednich dla niektórych gatunków. Jednym z nich jest M. caucasicus, żyjący w mieście Ghazni, nieopodal omawianej bazy wojskowej. Dla kontrastu, M. eupeus wybiera tereny nieskażone działalnością człowieka.

Powstanie bazy miało więc negatywne skutki dla M. eupeus, lecz wydawało się, że stanowić może początek rozprzestrzeniania się i stabilizacji populacji M. caucasicus na nowych terenach. Po opuszczeniu bazy przez wojsko, teren ten jednak stanie się najpewniej bezużyteczny dla obu gatunków - brak aktywności ludzi będzie przeszkodą dla M. caucasicus, żwir natomiast dla M. eupeus.

Bibliografia

• Stewart AK. Military base growth in Afghanistan: a threat to scorpion populations? J Arachnol. 2012; 40(2):245-8.