Nowością nie jest, że niektóre zwierzęta wykrywają feromony przeciwnej płci, co często ułatwia zlokalizowanie partnera. Liczne badania wskazują również wagę sygnałów chemicznych w przypadku skorpionów. O jednym z takich badań informowaliśmy jakiś czas temu.

Wszystkie skorpiony wyposażone są w ruchome, umiejscowione na brzusznej części ciała, organy - pektyny. Stanowią one ważną funkcję w namierzaniu przedstawicieli płci przeciwnej. W przypadku większości gatunków samce posiadają dłuższe pektyny, na których umiejscowiona jest większa ilość receptorów - prawdopodobnie dlatego, że w naturze to właśnie samce poszukują samic, a nie odwrotnie.

Ostatnio opublikowano pierwsze rezultaty badań, mających na celu wyizolowanie oraz opisanie feromonów płciowych skorpiona.

Przebieg badania

Podczas szczytu sezonu godowego odłowiono samice z gatunku Paruroctonus utahensis, jak najszybciej zanurzając je w roztworze chloroformu oraz metanolu. Następnie w warunkach laboratoryjnych przebadano reakcję samców na uzyskany roztwór, a także na kontrolny, nie mający wcześniej styczności z samicą. Doświadczenie przeprowadzono z użyciem zarówno ekstraktu organicznego, cieczy, a także mieszanki tych dwóch.

Rezultat i wnioski

Samce po napotkaniu ekstraktu mieszanego a także organicznego wykazały zachowania podobne do pierwszych oznak napotkania samicy. Sama ciecz natomiast nie wywołała reakcji.

Mimo że feromon pod względem chemicznym pozostaje nieznanym, prawdopodobnym wydaje się, że samce reagują na "chemię" z kutikuli samicy. Biorąc pod uwagę warunki w jakich występują niektóre gatunki (upał, wiatry), a także stabilność feromonu (pomiędzy badaniami miała miejsce 4-miesięczna przerwa), wydaje się to rozsądne - rozsądniejsze niż rozprzestrzenianie tegoż feromonu podłożem. W takim przypadku i takich warunkach rozprzestrzenić mógłby się on na znaczne odległości.

Podczas obserwacji w terenie zauważono, że samce nie poruszają się bezpośrednio w kierunku samicy, po miejscach w których przebywała. Zamiast tego wydaje się, że przemieszczają się ku wyższemu stężeniu feromonu.

Badanie to stanowi pierwszy krok w kierunku wyizolowania feromonu skorpiona. To natomiast mogłoby mieć dalsze zastosowania - od bliższego poznania zasady działania pektyn, po kontrolę populacji niebezpiecznych gatunków.

Bibliografia

• Taylor MS, Cosper CR, Gaffin DD. Behavioral evidence of pheromonal signaling in desert grassland scorpions Paruroctonus utahensis. J Arachnol. 2012;40(2):240-4.