Dokumentacje cyklu życia skorpionów to bardzo wartościowe dane - nie tylko dla hodowców. Szczególnie w przypadku gatunków u których podejrzewa się dzieworództwo, na podstawie takich obserwacji dojść można do ciekawych wniosków, włącznie z potwierdzeniem owej partenogenezy. Ostatnio opublikowano rezultaty takich badań u Tityus confluens oraz T. ocelote, równocześnie potwierdzając partenogenezę u tego pierwszego.

Dzieworództwo odnotowane zostało w przypadku różnych rzędów pajęczaków: roztocza, kosarze, skorpiony oraz pająki. W przypadku skorpionów jest to 12 gatunków z 4 rodzajów i 2 rodzin. Wszystkie, poza T. metuendus, u którego opisano przypadek arrhenotokii, wykazują telitokię. Również u T. trivittatus zaobserwowano występowanie samców (w stosunku do samic 1:118 lub 1:145).

Tityus confluens Borelli, 1899

Wylinki przechodzone są mało regularnie, poniżej przedstawiono przybliżone odstępy jakie zaobserwowano między nimi.

• L2 - 5 dni.
• L3 - 20-70 dni.
• L4 - 40-210 dni.
• L5 - 120-200 dni.

Osiągnięcie dorosłości trwa więc około 10 miesięcy i następuje w stadium L5. Po ciąży trwającej od 3 do 8 miesięcy (średnio 6) na świat przychodzi około 6 młodych (od 2 do 9) - co potwierdza teorię, że mioty gatunków partenogenetycznych na ogół są mniejsze. Długość życia to ponad 4 lata.

Podczas badań nie zaobserwowano ani jednego samca, co potwierdza partenogenezę obligatoryjną (telitokię).

Osobniki tego oraz innych gatunków partenogenetycznych z rodzaju wykazują bardzo dużą tolerancję względem innych i mogą bez przypadków kanibalizmu żyć razem. Zaobserwowano również dzielenie się pokarmem samicy z młodymi.

Tityus ocelote (Francke & Stockwell, 1987)

Wylinki przechodzone są mało regularnie, poniżej przedstawiono przybliżone odstępy jakie zaobserwowano między nimi.

• L2 - 4 dni.
• L3 - 40-70 dni.
• L4 - 40-100 dni.
• L5 - 70-120 dni.

Dorosłość osiągana jest więc w około 7 miesięcy, w przypadku obu płci w stadium L5. Ciąża trwa około 2 miesięcy, a miocie bywa około 10 młodych. Odnotowano umiejętność wydania do dwóch miotów po jednym zapłodnieniu, drugi jednak był znacznie mniej liczny, natomiast trzeciego samice nie doczekały.

Bibliografia

• Seiter M. Developmental stages and reproductive biology in Tityus confluens Borelli, 1899 and Tityus ocelote (Francke & Stockwell, 1987) (Scorpiones, Buthidae). Revista Iberica de Arachnologia. 2012 (21):113-8.