• Strona główna
  • Opisy gatunków
  • Artykuły
  • Aktualności
  • Galeria
  • Linki
  • Kontakt
  • Forum

Ważne artykuły...
  • Gatunek dla początkującego
  • Postępowanie po ukłuciu
  • Distribution maps
  • Stan prawny
Nowości w serwisie...
  • Autotomia - nowe informacje
  • Nowe dane o samcach Tityus
  • 3 nowe Euscorpius z Grecji
  • Rewizja rodzaju Leiurus
  • 4 nowe Euscorpius
  • Nowy Androctonus, redeskrypcja A. bicolor
  • Nowy gatunek w rzadkim rodzaju Lissothus (Buthidae)
  • Nowy rodzaj z Kalifornii
Ostatnio na forum...
  • L.quinquestriatus
    Ceratogyrus, 18:12 09.05.20
  • Rule tight-fisted product set right
    MatrickVuH, 13:30 15.02.20
  • Station tight-fisted issue panacea
    MatrickVuH, 13:21 15.02.20
  • Station tight-fisted upshot remedy
    EniliocibE, 10:58 15.02.20
  • Tidiness stingy issue cure-all
    EniliocibE, 10:53 15.02.20
  • Instal reduced upshot instruction
    ClintomImaw, 10:24 15.02.20
  • Mastery squalid upshot formula
    ClintomImaw, 10:21 15.02.20
  • Power tight-fisted product preparation
    Vimcentnifs, 10:10 15.02.20
Współpraca...
Reklama
Strona główna Aktualności Nowy Androctonus, redeskrypcja A. bicolor

Nowy Androctonus, redeskrypcja A. bicolor

poniedziałek, 28 lipca 2014 17:50 | Wpisany przez Jacek Szubert

Przedstawiciele silnie jadowitego rodzaju Androctonus Ehrenberg 1828, poprzez ich spory rozmiar, popularność w hodowlach i łatwość w rozmnażaniu, a także częstość występowania w środowisku naturalnym czy w muzeach, na ogół są dobrze poznane. Odstaje od nich A. bicolor Ehrenberg 1828, którego osobniki typowe nie zostały przeanalizowane od czasu oryginalnej deskrypcji, która w obecnych czasach pozostawia wiele do życzenia. Obecnie przebadano te osobniki, co doprowadziło do pełnej redesykrypcji a także opisu nowego gatunku.

Androctonus bicolor Ehrenberg, 1828

Samce osiągają 56-62 mm, samice 64-81 mm. Ubarwienie czarno-brązowe po całkowicie czarne. Końcówki pedipalpów i odnóży żółtawe. Pedipalpy długie i szczupłe. W przypadku samców 24-28 zębów na pektynach, u samic 19-22.

Gatunek o szerokim zakresie występowania, rozciągającym się od północy Afryki po Środkowy Wschód, jednakże aby przedstawić konkretne tereny, należy przeprowadzić dalsze badania i weryfikację obecnych doniesień, często opartych na błędnej identyfikacji. Autorzy potwierdzają jedynie, że pewnymi terenami występowania jest obszar od północy Egiptu po Izrael. Zamieszkuje tam zróżnicowane, piaskowo-kamieniste tereny, często schronienia szuka w domach ludzi.

Dorosły samiec A. bicolor.

Spośród 22 znanych obecnie Androctonus spp., z A. bicolor jedynie trzy (A. tenuissimus, A. sergenti oraz nowo opisany A. turieli) łączą następujące cechy:

  • ubarwienie jednolicie czarnobrązowe po czarne,
  • smukłe pedipalpy, z chelą dużo węższą niż patellą,
  • palce pedipalpów praktycznie bez "ząbków", na ogół służących do przytrzymywania pedipalpów drugiej płci (u innych gatunków, co najmniej u samców, cecha ta jest dużo mocniej zaznaczona - z wyłączeniem jednak A. turieli).

Androctonus aeneas C. L. Koch, 1839

Gatunek ten opisany został na podstawie osobników z "północy Afryki". Jego status był wysoce kontrowersyjny - uznawano go za osobny gatunek, podgatunek A. bicolor, czy w końcu jego synonim. Teruel już rok temu zasugerował, iż jest to nomen dubium, obecnie zostało to potwierdzone. Doprowadziło do tego uznanie za zagubione osobników typowych a także ubogość deskrypcji i brak cech pozwalających na utrzymanie jakiegokolwiek innego statusu.

Androctonus turieli Teruel & Kovarik, 2014

Samice dorastają do 73-88 mm, do dorosłych samców nie dotarto. Ubarwienie czarnoczerwone, końcówki kończyn żółtawe. 28 zębów na pektynach u samców, 21-23 u samic. Występuje na wschodnim wybrzeżu Tunezji. Jest blisko spokrewniony z A. bicolor oraz A. tenuissimus.

Bibliografia

  • Teruel R, Kovarik F. Redescription of Androctonus bicolor Ehrenberg, 1828, and Description of Androctonus turieli sp. n. from Tunisia (Scorpiones: Buthidae). Euscorpius. 2014 (186):1-15.
 

Kanał RSS

Copyright © 2011-∞ Scorpiones.pl