- Ceratogyrus, 18:12 09.05.20
- MatrickVuH, 13:30 15.02.20
- MatrickVuH, 13:21 15.02.20
- EniliocibE, 10:58 15.02.20
- EniliocibE, 10:53 15.02.20
- ClintomImaw, 10:24 15.02.20
- ClintomImaw, 10:21 15.02.20
- Vimcentnifs, 10:10 15.02.20


Skorpiony zachodnich Indii
Badania nad bioróżnorodnością są ważną częścią poznawania ekologii danego gatunku. Ostatnimi laty bywają stosunkowo popularne. Skorpiony Indii ogólnikowo zostały dość dobrze poznane, natomiast jeśli chodzi o ich ekologie, sprawa ma się nieco inaczej. W przypadku stanu Maharasztra, bioróżnorodność pewnych grup zwierząt jest dobrze przebadana, jednakże bezkręgowce, w tym pajęczaki, nie należą do nich.
Tereny zamieszkiwane przez skorpiony coraz częściej bywają zagospodarowywane przez ludzi. Tworzy się na nich plantacje, sady czy pola uprawne. Często również ulegają wpływom urbanizacji. Jako że skorpiony bywają przystosowane do specyficznego środowiska, takie zmiany często prowadzą do przerzedzenia ich populacji.
Ostatnio przeprowadzono pierwszą w historii próbę podkreślenia znaczenia populacji skorpionów w Indiach. Na miejsce badań i obserwacji obrano region Saswad-Jejuri w zachodniej części kraju. Na analizowanym przez rok obszarze, losowo wybrano 10 obszarów o powierzchni hektara. Skorpiony z 8 gatunków, należących do 5 rodzajów i dwóch rodzin, odnotowano tam w 10 różnych środowiskach.
Heterometrus xanthopus (Pocock, 1897) zamieszkuje norki na piaszczystych terenach, do których wejście ma kształt półokrągły. Z wiadomych względów nie rozkopywano wszystkich nor tegoż gatunku. Hottentotta tamulus (Fabricius, 1798), Orthochirus bicolor (Pocock, 1897) oraz Heterometrus phipsoni (Pocock, 1893) znajdowano jedynie bezpośrednio pod kamieniami. Isometrus rigidulus Pocock, 1897 oraz Hottentotta pachyurus (Pocock, 1897) nie są gatunkami kopiącymi. Napotkano również Heterometrus madraspatensis (Pocock, 1900) oraz Neoscorpiops deccanensis (Tikader & Bastawade, 1978).
Uwzględniając zebrane dane dokonano analizy popularności badanych środowisk, wyznaczono współczynnik różnorodności oraz wskaźnik Shannona-Wienera. Najczęściej napotykanym gatunkiem był H. tamulus, najmniej H. phipsoni.
W Indiach występuje 107 gatunków skorpionów, w powyższych badaniach odnotowano więc ich 8%. Badania te są jedynie kroplą w morzu potrzeb, za jaką uznawać można poznanie różnorodności oraz ekologii skorpionów Indii. Dalsze badania prowadzić mogą do poznania zagrożeń z jakim mierzą się populacje skorpionów, a tym samym do podjęcia działań ochronnych.
Bibliografia:
- Pande, S., D. Bastawade, A. Padhye & A. Pawashe (2011). Diversity of scorpion fauna of Saswad-Jejuri, Pune District, Maharashtra, western India. Journal of Threatened Taxa 4(2): 2381-2389.