- Ceratogyrus, 18:12 09.05.20
- MatrickVuH, 13:30 15.02.20
- MatrickVuH, 13:21 15.02.20
- EniliocibE, 10:58 15.02.20
- EniliocibE, 10:53 15.02.20
- ClintomImaw, 10:24 15.02.20
- ClintomImaw, 10:21 15.02.20
- Vimcentnifs, 10:10 15.02.20


Nowy Chactas z Peru
Pierwsze informacje na temat występowania w Peru przedstawicieli rodzaju Chactas pojawiły się już w 1945, jednak nie zostały uznane za prawidłowe. Dopiero w roku 2001 Lourenco i Dastych odkryli dwa okazy jednego gatunku z centralnej części tego kraju, opisując je pod nazwą Chactas koepckei. Niedawno ukazał się artykuł przedstawiający nowy gatunek zebrany w prowincji Satipo, region Junin.
Chactas adornellae sp.n.
W swoim rodzaju jest jednym z najmniejszych, jego długość całkowita nie przekracza 35 mm. Ubarwienie czerwono-brązowe, z czerwono-żółtymi nogami, szczypcami i telsonem. Oczy środkowe duże, znajdujące się w przedniej połowie prosomy. Segmenty metasomy od strony brzusznej nie posiadają carinae, od strony grzbietowej IV segment posiada je kompletne. Ruchome palce posiadają 8 rzędów granulek. Na pektynach znajduje się po 7 zębów. Pierwszy segment metasomy dużo szerszy niż dłuższy.
Holotyp zebrany w miejscu występowania Hadrudoides tongiorgii. Średnia wysokość tego obszaru to 1050 m n.p.m., leży w bardzo wilgotnym środowisku lasów amazońskich, w pobliżu rzeki Venado.
Klucz
W artykule znajdziemy również klucz identyfikacyjny do gatunków Chactas występujących w Brazylii, Ekwadorze i Peru. Nie znajdziemy w nim jednak Chactas moreti, który został opisany niedługo przed wydaniem tego artykułu. Ponadto, pominięty został Chactas rubrolineatu, którego za aktualny uznał Pecreaux w 2004.
Bibliografia
- Rossi A. On the genus Chactas Gervais, 1844 in Peru with the description of a new species (Scorpiones: Chactidae). Onychium. 2014;10:3-9.