Przedstawiciele silnie jadowitego rodzaju Androctonus Ehrenberg 1828, poprzez ich spory rozmiar, popularność w hodowlach i łatwość w rozmnażaniu, a także częstość występowania w środowisku naturalnym czy w muzeach, na ogół są dobrze poznane. Odstaje od nich A. bicolor Ehrenberg 1828, którego osobniki typowe nie zostały przeanalizowane od czasu oryginalnej deskrypcji, która w obecnych czasach pozostawia wiele do życzenia. Obecnie przebadano te osobniki, co doprowadziło do pełnej redesykrypcji a także opisu nowego gatunku.

Czytaj dalej...