Wiedza o strukturze populacji skorpionów z Meksyku jest bardzo płytka, odnośnie ekologii wielu gatunków nie ma żadnych informacji. Ostatnio przyjrzano się osobnikom z gatunku Hoffmannihadrurus gertschi występującym w kilku miejscach w Kalifornii Dolnej (Meksyk). Na przestrzeni ostatnich lat przeanalizowano takie parametry jak: gęstość oraz rozmieszczenie populacji, biomasa, struktura nor czy też przebieg życia oraz tempo wzrostu. W przygotowaniu jest również dokument traktujący o rozpraszaniu się młodych po urodzeniu.

Czytaj dalej...

Opublikowano krótki, acz z medycznego punktu widzenia ponoć ciekawy raport poukłuciowy.

Do szpitala w Brazylii przyjęto 5-letniego chłopca, który dwie godziny wcześniej został ukłuty przez Tityus serrulatus. Był blady, zdezorientowany. Osłuchiwanie płuc wykazało zbyt cichy szmer oddechowy po prawej strone, oraz rzężenia po lewej.

Po pół godziny po zgłoszeniu się do szpitala, pacjentowi zaaplikowano trzy dawki antytoksyny. Już trzeciego dnia wizyty RTG klatki piersiowej wykazało zmiany na lepsze. Sytuacja została całkowicie ustabilizowana do 10. dnia, kiedy to pacjent został wypisany.

Obrzęk płuc wywołany jadem skorpiona jest dobrze znanym symptomem, lecz rzadko występuje jednostronnie. W dokumencie tym udokumentowano ten fakt zdjęciami RTG.

Bibliografia

• Gonçalves E, Maia BT, Martelli Júnior H. Scorpion sting-induced unilateral pulmonary edema. Rev Soc Bras Med Trop. 2012 Jun;45(3):419. PubMed PMID: 22760153.

Pomysły zastosowania różnych składników jadu skorpionów w medycynie pojawiają się stosunkowo często. Spośród bardziej obiecujących rezultatów wymienić można badania nad lekami na padaczkę, reumatyzm, impotencję czy nawet nowotwory. Wiele peptydów występujących w przeróżnych zwierzętach oraz roślinach mają zdolność zabijania bakterii, grzybów czy pasożytów.

Aktualnie stwierdzono, że jad skorpiona pomóc może w walce z odpornymi na dzisiejsze leki bakteriami, w tym MRSA. Jest to bardzo niebezpieczny szczep gronkowca, odpowiedzialny za 64% zakażeń w amerykańskich szpitalach w roku 2003. Peptyd uzyskano z jadu Mesobuthus martensii, a następnie zmodyfikowano celem wzmocnienia jego antybakteryjności. Uśmiercił on Staphylococcus aureus (wspomniany wcześniej gronkowiec złocisty) oraz Escherichia coli (pałeczka okrężnicy).

Czytaj dalej...