Dzięki badaniom terenowym w górach Haulapai (Arizona, USA) odłowiono skorpiony, które jak się okazują, nie przynależą do żadnego z opisanych do tej pory gatunków. Po analizie uznano, że umiejscowione powinny być w grupie vorhiesi w rodzaju Vaejovis C.L. Koch, 1836 (Vaejovidae). Liczba gatunków w owej grupie rośnie tym samym do 11, z czego 9 spotkać możemy w Arizonie.

Vaejovis tenuipalpus, bo tak nazwano nowy gatunek, sposród swego rodzaju wyróżnia się najbardziej smukłymi pedipaplpami, do czego też odnosi się nazwa gatunkowa. Łacińskie "tenuis" oznacza właśnie "cienki". Całkowita długość ciała wynosi 26 mm, w ubarwieniu dominuje kolor żółto-brązowy.

Znany obszar występowania ograniczony jest do miejsca odłowu osobników typowych - we wspomnianych wcześniej górach Haulapai. Większość znalezionych osobników napotkano w gęstym lesie sosnowo-dębowym. Schronienia szukały pod dużymi, luźnymi kamieniami - najczęściej w cieniu dużych drzew. W miejscu odłowu odnotowano również młode nieokreślonego bliżej Paruroctonus sp., spokrewnionego z Paruroctonus becki (Gertsch and Allred, 1965).

Publikacja przedstawia porównanie najważniejszych cech z blisko spokrewnionymi V. jonesi Stahnke, 1940, V. lapidicola Stahnke, 1940, V. vorhiesi Stahnke, 1940, oraz V. deboerae Ayrey, 2009.

Jest to kolejny, po Wernerius inyoensis, gatunek opisany ostatnimi czasy z USA.

• Sissom WD, Hughes GB, Bryson Jr RW, Prendini L. The vorhiesi group of Vaejovis C. L. Koch, 1836 (Scorpiones: Vaejovidae), in Arizona, with description of a new species from the Hualapai Mountains. American Museum Novitates. 2012(3742):1-19.