Aktualizacja opisów
Z dniem dzisiejszym zaktualizowane zostały niżej wymienione opisy, poprzez dodanie wysokiej jakości zdjęć autorstwa Leonarda Georg'a. Dziękujemy za udostępnienie swoich prac, a naszym czytelnikom życzymy przyjemności z oglądania fotografii.
- Androctonus amoreuxi
- Androctonus crassicauda
- Androctonus mauritanicus
- Babycurus gigas
- Centruroides gracilis
- Centruroides margaritatus
- Lychas scutilus
- Mesobuthus caucasicus
- Mesobuthus martensii
- Opistophthalmus boehmi
- Parabuthus liosoma
- Parabuthus villosus
- Rhopalurus crassicauda
- Rhopalurus junceus
- Rhopalurus pintoi
- Scorpio maurus
- Tityus asthenes
- Tityus magnimanus
- Uroplectes olivaceus
Zapraszamy również do odwiedzenia strony Leonarda:
Dziękujemy także użytkownikowi KubaPro, który to sporo pracy włożył w poprawę licznych błędów ortograficznych oraz literówek, tym samym przyczyniając się do poprawy jakości artykułów.
Skorpion przechodzący 10 wylinekObserwacje na przedstawicielach gatunku Chiromachus ochropus (C.L. Koch, 1837; Hemiscorpiidae) trwały od końca lat 90'. Kilka z nich zosiostało odłowione przez brytyjskiego biologa podczas podróży na Fregate Island (Seszele). Utrzymywane były w warunkach laboratoryjnych przez kilka kolejnych lat, niektóre z nich żyją do dziś. Część osobników zostały dopuszczane między sobą, młode poddano dokładnej obserwacji oraz pomiarom. Mioty omawianego gatunku są liczebne - znajduje się w nich od 60 do aż 110 młodych. Całkowity rozwój embrionalny trwa średnio 25 miesięcy. Poszczególne wylinki miały miejsce kolejno 10, 242, 596, 925, 1763, 2310, 2661, 2957, 3313 oraz 3773 dni po narodzinach (dane uśrednione). Dojrzałość osiągana jest więc po około 10 latach. Rozwój tych skorpionów trwa więc znacznie dłużej niż jakichkolwiek innych obserwowanych do tej pory pod tym kątem - dziesięć wylinek jest zdecydowanie czymś nadzwyczajnym. Co ciekawe, na wolności znaleziono samice nawet większe niż te, o których mowa powyżej. Może to sugerować, że 10. wylinka nie zawsze jest tą ostatnią. Samce dorastały natomiast po dziewięciu wylinkach, co również nie jest często spotykane. Gatunek osiąga 10,5-12 cm całkowitej długości, przybiera głównie brązowe ubarwienie. Pomiar przyrostów pomiędzy kolejnymi wylinkami, co nie powinno dziwić, jest niższy niż w przypadku innych gatunków. Skorpiony te wykazały się dużą tolerancją dla innych osobników - jedynie młodym w wieku L2 zdarzało się posilić rówieśnikami.
Opisthacanthus rugiceps (Pocock, 1897)
Występowanie: Kenia, Malawi, Tanzania. Centruroides nigrescens - opis gatunku
|
Czy warto stosować antytoksynę?Opublikowane zostały rezultaty porównania przypadków ukąszeń przez skorpiony, w których zastosowana została antytoksyna, do tych które pozostawione zostały bez leczenia. Poniżej streszczenie całej historii. Założenia Pomimo sprzecznych rezultatów badań, seroterapia zalecana jest w przypadku ukąszeń przez skorpiony. Metody Przeprowadzony został przegląd dotychczasowych badań na temat dożylnego stosowania surowicy. Analiza oraz jej rezultaty przedstawione zostały zarówno dla dwóch osobnych grup (zależnie od położenia geograficznego), jak łącznie dla wszystkich przebadanych przypadków. Kolejny Vaejovis spp. z ArizonyOpisano kolejny gatunek Vaejovis spp. (Vaejovidae) z Arizony (USA):
Jest on blisko spokrewniony z V. paysonensis (Soleglad, 1973). W publikacji zawarte zostało porównanie zarówno z tym gatunkiem, jak i sześcioma innymi przedstawicielami danego rodzaju występującymi w Arizonie. Sp nov. ma 21-28 mm, ubarwiony jest w odcienie brązu. Jego występowanie ograniczone jest do Hrabstwa Yavapai. Nazwa gatunkowa pochodzi od osoby która ten gatunek odkryła - Darrell Crump. Mapa występowania, zdjęcia oraz ryciny nowego gatunku, znajdziemy w publikacji.
Cztery nowe opisy Tityus spp.
Kilka nowych opisów, miłej lektury życzymy! |
3
