Wilson Lourenço et al. opisali nowy gatunek z rodzaju Butheoleides (Hirst, 1925; Buthidae), podrodzaj Butheoloides (Hirst, 1925)

• Butheoloides littoralis (Lourenco, Touloun & Boumezzough, 2011)

Jako miejsce występowania podane zostało południowe wybrzeże, m.in. okolice Sidi Ifni. Wraz z opisem tego skorpiona, liczba gatunków tego rodzaju w Maroku wzrosła do pięciu, co czyni kraj ten miejscem o największej różnorodności Butheloides spp.

Gatunek jest niewielki, osiąga jedynie 17 mm. Ubarwienie dość ciekawe, podczas gdy pedipalpy oraz początkowe segmenty metasomy przyjmują kolor zółty, pozostałe części ciała są czerwonawo-brązowe. Pierwszy z opisanych osobników znaleziony został na przybrzeżnym, skalistym terenie, na wysokości 5-10 m. Drugi za to na poziomie 550 m, lecz jedynie około 20 km od linii brzegowej. Wykazuje on pewne morfologiczne podobieństwa z B. occidentalis oraz B. maroccanus, jednak wieloma cechami się od nich różni.

W publikacji załączone zostały zdjęcia, wraz z porównaniem z najbliżej spokrewnionym gatunkiem. Również zdjęcie naturalnego środowiska, oraz mapa występowania Butheoleides spp. z Maroka, zostały dołączone.

• Lourenco, W.R. & Touloun, O. & Boumezzough, A. 2011. The genus Butheoloides, Hirst 1925 (Scorpiones, Buthidae) in Morocco, with the description of a new species. Euscorpius Nr 113.

Wilson Lourenco opisał nowy gatunek rodzaju Chaerilus (Simon, 1877; Chaerilidae) z Wietnamu:

• Chaerilus julietteae (Lourenco, 2011)

Pochodzi on z przybrzeżnych gór południa Wietnamu. Morfologiczne różnice między nowym gatunkiem, a Chaerilus petrzelkai (Kovarik, 2000), również występującym na południu Wietnamu, są znaczne. C. julietteae wykazuje za to większe podobieństwo do C. pictus (Pocock, 1890), pochodzącego z Bangladeszu.

W dokumencie zaproponowane zostało również podzielenie rodzaju na grupy: "variegat" oraz "truncatus".

• Lourenço, W.R. 2011. The genus Chaerilus Simon, 1877 (Scorpiones, Chaerilidae) in Vietnam; description of a new species with comments on possible species-groups. Comptes Rendus Biologies. In Press. Pełna, płatna wersja.

Skorpiony, jak i inne jadowite zwierzęta, używane były w medycynie od wielu lat. Określenie, które z toksyn w jaki sposób oddziałują na różne części organów ludzkich, może być kluczowe w opracowaniu lekarstw na przeróżne choroby. Do tej pory znaleziono zastosowanie składników jadu skorpionów w walce z takimi schorzeniami, jak padaczka, reumatyzm czy impotencja. Badania odnośnie potencjalnego zastosowania jadu skorpiona w leczeniu nowotworu mózgu przeprowadzane były już kilkukrotnie. Kwas 36-amino peptydowy z jadu Leiurus quinquestriatus jest jednym z przykładów bardzo obiecujących środków do walki z rakiem mózgu.

Jamil Zargan et al. wykazali, że jad Odontobuthus doriae (Thorell, 1876; Buthidae) wywołuje apoptozę (zaprogramowaną śmierć komórki) oraz hamuje syntezę DNA (powstrzymuje rozwój) w ludzkich komórkach nerwiaka płodowego. Oczywiście więcej badań odnośnie jadu tego gatunku musi zostać przeprowadzone, lecz jego właściwości pokazane w omawianych testach, czyni go ważnym czynnikiem w badaniach na temat walki z nowotworem.

Więcej...