Cykl życia Tityus confluens oraz T. ocelote
Dokumentacje cyklu życia skorpionów to bardzo wartościowe dane - nie tylko dla hodowców. Szczególnie w przypadku gatunków u których podejrzewa się dzieworództwo, na podstawie takich obserwacji dojść można do ciekawych wniosków, włącznie z potwierdzeniem owej partenogenezy. Ostatnio opublikowano rezultaty takich badań u Tityus confluens oraz T. ocelote, równocześnie potwierdzając partenogenezę u tego pierwszego.
Dzieworództwo odnotowane zostało w przypadku różnych rzędów pajęczaków: roztocza, kosarze, skorpiony oraz pająki. W przypadku skorpionów jest to 12 gatunków z 4 rodzajów i 2 rodzin. Wszystkie, poza T. metuendus, u którego opisano przypadek arrhenotokii, wykazują telitokię. Również u T. trivittatus zaobserwowano występowanie samców (w stosunku do samic 1:118 lub 1:145).
Czytaj dalej...
Centruroides baracoae - opis gatunku
Występowanie: Gatunek endemiczny dla wschodniej części Kuby. Środowisko naturalne: Zamieszkuje bardzo zróżnicowane obszary - od gorących i suchych po zimne, mokre lasy; od poziomu morza po wysokości przekraczające 1000 m. Znajdowany pod kamieniami, kawałkami kory, również w budynkach i ich okolicach. Wielkość: Dorasta do 3-7 cm długości całkowitej. Wygląd: Pedipalpy, prosoma i metasoma żółte po żółto-brązowe. Mesosoma żółto-brązowa, po brązowo-szarą. Odnóża jasnożółte. Czytaj dalej...Kobieta w ciąży ukłuta przez Euscorpius flavicaudisWszyscy przedstawiciele rodzaju Euscorpius (Euscorpiidae) uważani są za niestanowiący zagrożenia dla człowieka. Ich ukłucia wywołuje jedynie lokalne, krótkotrwałe (30-90 minut) symptomy, co potwierdzają opisane już przypadki. Jednakże opisów objawów występujących u osób ciężarnych, gdzie komplikacje dotyczyć mogą zarówno kobiety, jak i płodu, jest niewiele. Ostatnio opisano taki przypadek, potwierdzający nieszkodliwość jadu Euscorpius spp. Euscorpius flavicaudis ukłuł trzydziestosiedmioletnią kobietę będącą w 21 tygodniu ciąży. Zdarzenie miało miejsce podczas prac domowych, we Włoszech. Na dłoni, w której skorpion zatopił swój kolec, pojawiło się kilkumilimetrowe zaczerwienienie, odczuwalny był również palący ból, lecz poza tym nie zaobserwowano innych objawów. Potwierdziły to ogólne oraz ginekologiczne badania. Pacjentka została wypisana po półtorej godziny. 15 dni po zdarzeniu, kiedy dokonano ponownych badań, stwierdzono, że ciąża rozwija się prawidłowo.Poprzednie raporty, również dotyczące osób w ciąży, lecz ukłutych przez silniej jadowitych przedstawicieli rodziny Buthidae, pokazują, że sytuacja taka bywa bardzo niebezpieczna. Zaobserwowano nieprawidłowe skurcze macicy, przedwczesne odklejenie łożyska oraz inne powikłania. Bibliografia
Rozwój i dymorfizm Centruroides margaritatus
Różnice w wielkości i kształcie poszczególnych części ciała w stosunku do zmiany wielkości całego ciała uważane są za wynik doboru płciowego lub naturalnego. Samce o większych rozmiarach mają większą szansę na wygranie sporu z innymi samcami. Następuje więc pozytywna selekcja - faworyzowane są cechy pozwalające przetrwać. W przypadku drugorzędowych cech płciowych dzieje się odwrotnie - z puli genowej wykluczane są cechy, które utrudniają reprodukcję. Standardowego rozmiaru genitalia samca, które dopasowane będą do standardowego rozmiaru genitaliów samic są preferowane, natomiast odchyły od normy nie pozwalają na dalsze przekazanie genów. Jako że rytuał zalotów skorpionów obejmuje szereg bodźców i zachowań, które są wykorzystywane zarówno w czynnościach seksualnych, jak i "codziennych", podlegają one zarówno doborowi płciowemu oraz naturalnemu - dając przewagę lub wręcz przeciwnie, w czynnościach związanych z rozmnażaniem, a także i innymi zachowaniami. Czytaj dalej... |
Zmiany w EuscorpiusRodzaj Euscorpius często jest obiektem badań, głównie przez wzgląd na miejsca występowania, które rozsiane są po całej Europie oraz fragmentach północnej Afryki i zachodniej Azji. Jego skomplikowana taksonomia ciągle ulega ewolucji. Dzieje się tak również z populacjami greckimi. Kraj ten liczy sobie ponad mnóstwo wysp, które na przestrzeni er ulegały podziałom oraz łączeniom, co daje idealną sytuację do specjacji oraz endemizmu. Ostatnio, na podstawie osobników odłowionych z jednej z tych wysp, opisano nowy gatunek. Do tej pory również sytuacja E. germanus croaticus Di Caporiacco, 1950 pozostawała niejasna. Ostatnie badania DNA wykazały, że podgatunek ten zasługuje na awans na odrębny gatunek. Euscorpius corcyraeus Tropea & Rossi, 2011-2012Występuje na wyspie Korfu, do czego też odnosi się nazwa gatunkowa. Mierzy nieco ponad 2 cm, ubarwiony jest w jasnych odcieniach brązu. Euscorpius croaticus Di Caporiacco, 1950Jak nazwa wskazuje, występuje w Chorwacji. Doniesienia z Bośni najprawdopodobniej dotyczą innego gatunku. Dzięki odnalezieniu nowych osobników dokonano sekwencji DNA oraz analizy filogenezy, co poskutkowało wydzieleniem podgatunku jako odrębny gatunek. Nowy materiał dał możliwość dokładnego opisania obu płci (do tej pory znany był jedynie samiec). Całkowita długość skorpiona wynosi ponad 3 cm, ubarwienie oscyluje w okolicach jasnobrązowego. Bibliografia
Nowości w Buthus - z Maroka i KamerunuHistoria (przyszłość prawdopodobnie również) rodzaju Buthus, a w szczególności kompleksu "Buthus occitanus", jest bardzo zawiła. Ciągle trwające badania ujawniają nowe informacje i powodują kolejne zmiany. Ostatnio opisano dwa gatunki - z Kamerunu oraz Maroka. Buthus prudenti Lourenco & Leguin, 2012Jest to pierwszy przedstawiciel rodzaju odnotowany w Kamerunie. Mierzy około 6 cm. Osobniki na podstawie których dokonano opisu odłowiono na terenach przejściowych między Sahel, a sawannami. Znaczna cześć z tych terenów została w ostatnich latach zagospodarowana przez rolników, w rezultacie czego gatunek ten zamieszkuje między innymi pola bawełny. Buthus confluens Lourenco, Touloun & Boumezzough, 2012Dorasta do niemal 7 cm. Występuje na północy Maroka - tuż przy Cieśninie Giblartarskiej, na terenach skalistych o gęstej roślinności. Klimat śródziemnomorski sprawia, że od października do kwietnia obszary te są bardzo wilgotne, w przeciwieństwie do pozostałej części roku, kiedy to doskwiera susza. Bibliografia
Opis samca Tityus raquelaeNa podstawie osobnika odłowionego w Rio Preto da Eva opisano samca Tityus raquelae. Tym samym, dostarczając nowego materiału, odrzucona została propozycja o synonimizacji tego gatunku z T. strandi, postawiona 3 lata temu w pracy magisterskiej będącej propozycją rewizji całego rodzaju. Autor obecnego dokumentu stwierdza, że praca ta zawiera niezliczoną ilość błędów, które systematycznie będzie wytykać, przedstawiając kolejne kontrargumenty. Wracając do właściwego tematu publikacji - opisany samiec mierzy 6 cm. Odłowiono go jedynie 12 km od lokalizacji typowej. Ubarwiony jest w odcieniach żółtego. Bibliografia
|
36
